Deze recensie werd geschreven door Guido
Lauwaert, hij is theaterrecensent bij de Knack. Ik deel ongeveer dezelfde
mening als deze recensent. De choreografie van dit dansstuk werd gemaakt door
Faustin Linyekula, deze choreograaf is van Afrikaan van Congolese afkomst. De
recensent beschrijft zijn creaties als zeer groots, maar toch met enkele zwakke
trekjes. In deze mening kan ik mij ook vinden, na het stuk had ik bij sommige
dansstukken een heel goed gevoel en bij andere veel minder. De mindere stukken
waren voor mij wanneer de dansers door elkaar bleven lopen zonder betekenis
eigenlijk. Maar er waren ook magnifieke stukken bij waarbij ik met grote ogen
stond te kijken naar de dansers. Zo’n een briljant stuk was wanneer de dansers
heel het podium deden daveren en wanneer ze prachtige lifts deden.
Wanneer we de zaal binnen kwamen, waren de
dansers al op het podium. Ze waren met 25, in het begin waren de dansers verdeeld
aan beide zijden van het podium.
Daarnaast waren een 3-tal dansers een nylonpak aan het uittreken, de recensent
beschrijft dit fenomeen als ‘ze gaven het nylonpak een menselijke gestalte’. Ik
vond persoonlijk dit fenomeen heel speciaal, maar eigenlijk is het niet dansen.
Nadat de dansers het nylonpak een menselijk gestalte gaven, begon het dansstuk
pas echt te leven. De dansers beweegden helemaal los op de muziek, stuk voor
stuk kwamen ze midden op het podium. De kledij van de dansers was heel gewoon,
ze droegen een losse broek en een trui. Het dansspel van deze dansers bestond
uit lopen, trillen,rollen, vallen, ... . De dansers dansten zeer vurig op de
muziek, aan agressie en liefde was zeker geen gebrek. Volgens de recensent is
er geen vrede zonder oorlog, de dansers moeten hun gevoelens tonen. De mening
van de recensent deel ik ook, zonder emoties dansen is niet dansen. Meneer
Lauwaert beweert ook dat het eerste stuk zeer lang duurde, daarin heeft de
recensent volkomen gelijk. Na een hele tijd trillen en lopen, wou ik toch graag
wat meer zien van de dansers.
Na het eerste stuk, was de tijd aangebroken
voor verandering van de joggingpakjes. De dansers deden strakke pakken aan met
verschillende felle kleuren. De choreograaf koos ervoor voor een deel
Afrikaanse en Europese impressie aan het publiek mee te geven. De muziek sprak
helemaal tot de verbeelding, zoals de recensent ook meedeelde in zijn mening.
De broussegeluiden gaven de dansers veel energie om te dansen, het podium
beefde letterlijk dankzij het trillen van de dansers. Tijdens dit stuk wordt het
decor ook gewisseld. In het begin was het decor zeer zwart, maar daar kwam
verandering door de doeken die werden opgehangen. Dankzij deze doeken kregen de
dansen een extra mooi effect.
Het tweede dansstuk was zeker nog niet het
einde van het optreden, er was nog een derde stuk. In het derde stuk ruilde de
dansers hun strakke pakken voor hele speciale kledij op die manier beelden ze
Afrikaanse mensen en dieren uit. Deze danskostuums waren prachtig, er was ook
veel verscheidenheid in de kostuums. Het licht in de zaal werd af en toe
gedoofd, dit gaf een extra dimensie aan de dansen. In het derde stuk was er ook
een stuk waarbij twee dansers achter een doek dansten, dit stuk was zeer mooi.
In de zaal was het donker, maar het doek was verlicht, de twee dansers dansten
met een stok en dit gaf een mooi effect op het doek. Alle dansstukken konden
mij niet evenveel bekoren, dit vermeld ook de recensent. Niet alle stukken
waren even sterk, de choreograaf valt ook vaak in herhaling. Dat kan er voor
zorgen dat de aandacht van het publiek verzwakt.
Wanneer het derde stuk afgelopen was, namen de
dansers de tijd om afscheid te nemen van het liefdevolle publiek. De dansers
buigden per groep, na de groet gingen de dansers van het podium. Maar het
applaus bleef duren, de dansers konden niet anders dan nog een keer het publiek
uit te wuiven. Uit het applaus kan ik afleiden dat het publiek heeft genoten
van de dansvoorstelling met hart en ziel.
De dansvoorstelling ‘la création du monde’ was
werkelijk prachtig, ik heb er geen woorden voor. De dansers hebben zich voluit
gegeven en hun emoties waren verbluffend. Ik kan besluiten dat Afrikaanse dans
heel mooi is en andere dansstijlen zeker kan evenaren. De choreagraaf verdient
een groot applaus voor de mooie creaties van dit dansstuk, maar ook de dansers
verdienen een staande ovatie. De combinatie van liefde en aggressie w as geslaagd, de verschillende stukken
vulden elkaar mooi aan. Deze dansvoorstelling was een ware ontdekking, een
ervaring om nooit te vergeten. De balletgroep Lorraine heeft mij een
fantastische avond gegeven, daarom zou ik zeker nog een dansvoorstelling van
deze groep willen bewonderen. Als de KVS in de toekomst nog dansvoorstelling
organiseert met deze balletgroep, zal ik zeker overwegen om een ticket te
kopen. Dansen is een passie die ik mijn hele leven lang zal koesteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten